Mauerpark; alternatief gezellig

Van Mandy kreeg ik de tip om op zondag naar het Mauerpark te gaan, gelijk op de lijst gezet. Zondag breekt aan en we hoopte dat het droog zou blijven, het is bij een enkel dreigend wolkje gebleven en de zon branden goed op het 'kupke'. We hadden die dag ook lekker langzaam gedaan met opstaan, ontbijten etc. en gingen rond half 12 richting het Mauerpark. Eindelijk een keer geen file in de stad, we reden er zo naartoe. Voor degene die rijden in een stad gewend zijn, Berlijn is goed te bereiken met de auto en er staan genoeg parkeergarages waar je voor de hele dag max €24,- kwijt bent. Op zondag heb je vette mazzel; gratis parkeren en wij vinden altijd wel een plekje. Zo ook zondag, we vonden een plekje vlak bij de ingang van de vlooienmarkt. Wat gingen wij dus doen, slempen en kijken of we nog leuke koopjes konden scoren. Op zich heeft Dirk nog wel leuke spulletjes kunnen vinden, ik zocht naar oude fotolijstjes. Ik zag al snel dat ze voor de koperen lijstjes met bol glas de prijzen wel wisten te rekenen, zelfs voor kapotte lijsten. Maar Syl zal Syl niet zijn als ze niet iets zou kunnen vinden wat aan mijn criteria zou voldoen. De meeste weten dat ik een fotowand in de huiskamer heb en daar wil ik oud ogende fotolijstjes hangen. We zijn halverwege en daar staat in de volle zon en zooi tafels gevuld met bananendozen waar kranten uitsteken met werkelijk waar de duvel en zijn ouwe moer in was gehuisvest. Als het nou nog redelijk schoon was en heel had ik daar best in willen snuffelen. Mijn oog valt op een lijstje, niet echt oud maar wel geinig. Ik til het uit een stoffige doos en zie dat het achterkantje kapot is, hij kan nog wel hangen maar neerzetten gaat me nooit meer lukken. Geen probleem, ik zet ze niet neer. Na wat speurwerk vind ik er nog zo één, net iets groter maar ook daar zijn wat stukjes af. De sluwe verkopers hebben er oude prenten in gestopt zodat het lijkt of ze antiek zijn... mijn opoe is antiek maar deze lijstjes echt niet. Terwijl ik nog loopt te snuffelen zie ik een jochie van ik schat een jaar of 12 nog meer lijstjes vlak bij mij neerleggen en hij zegt 'Bitte fräulein, gibt noch mehr', ja gast, die leg jij er net neer. Ik zag zo al dat deze bij het oppakken al uit elkaar zouden vallen. Enfin, ik loop door en vraag aan zo'n pias wat deze moeten kosten, ik trok bij wijze al mijn knip om hem een paar euro te moeten overhandigen. Dat moest ik maar daar vragen en ik zie dat kleine jochie op een kruk zitten en afrekenen met klanten. Kom ik bij dat knulletje, vraag ik netjes in het Duits 'Was kosten die Beiden' Hij pakt ze over, zegt 'Die sind alt... fünfzig Euro'...ik... 'Wieviel???' Mijn bek viel open, omdat ze er oud uit zagen dacht hij er even €50,- voor te vangen, ja doei ik ben Malle Pietje niet! Dus hij zegt,  'Wieviel den' dus ik sage... ehm zei 'Fünf Euro'... Hij trok ze uit mijn handen, legde ze naast zich neer en keek de andere kant op. Zo zie je maar dat ze alles kunnen vragen op zo'n vlooienmarkt, als je niet oplet ben je zo veel geld kwijt aan troep die je hier in de kringloop voor een euro kan kopen. Zonder lijstjes zijn we verder gegaan en zag ik een schattig armbandje en nog een witte mini viool, beide voor de schappelijke prijs van Fünf Euro ;-) 

De vlooienmarkt is er elke zondag, je ziet buiten alle troep van anderen ook veel mensen die hun kasten hebben leeg getrokken en daar hopen van hun waar af te komen, heel veel kunstenaars die op deze manier hun kunst aan de man brengen. Ook hier veel Peruanen met hun zelf gebreide vinger poppetjes en gehaakte mutsjes, wat DDR handelaren die veel meuk op de tafel hadden liggen, daar denkt Dirk anders over en grasduint er lustig op los. Alle eet kramen zijn bij elkaar verzameld en we besluiten maar weer eens een Bratwurst te nuttigen, we zijn nu toch in Duitsland. Naast de vlooienmarkt is een groot terrein waar menig bandje, jongleur of straatartiest los gaat. Een stukje verder hebben ze een soort open lucht theater en daar zijn we heerlijk in de zon gaan zitten en hebben genoten wat er allemaal langs kwam. Van een groep dansers tot aan de karaokefiets, het was een geweldige middag. Aan de bovenzijde van het park staat een stuk Hintermauer, dat stond tussen de muren in. Het is origineel en hier waren een groep graffiti artiesten bezig om hun kunsten te laten zien. Ik vroeg aan een jongen die daar bezig was hoelang dit bleef staan. Als je geluk hebt dan blijft het een paar dagen staan, maar meestal is het met anderhalve dag weg. Eigenlijk zonde, maar die muur wordt zo wel veel dikker ;-) Via een reactie op facebook kreeg ik een adres door waar we beslist een burger moesten gaan eten, laat nou in die straat, schuin tegenover O der Burger onze auto geparkeerd staan. Ik vertrouwde dat gratis parkeren niet helemaal en hoopte dat hij er nog stond ZONDER bon of wielklem. Ik zie een wit kaartje bij mijn raam en krijg al de schrik. Blijkt het een kaartje te zijn van een autohandelaar die graag auto's koopt voor de export... jammer joh, onze Rio nemen wij graag zelf weer mee naar Nederland. Ook deze dag was er weer één om in te lijsten en morgen, morgen regent het en gaan we leuke 'binnendingen' doen, wel buitenshuis ;-)

Dirk en Sylvia